کلون سازی و بیان ژن رمز کننده آنزیم فیتاز آسپرژیلوس نایجر در میزبان مخمری و تغییر هدفمند ژن جهت بهبود خصوصیات آنزیمی

فسفات یکی از اصلی ترین مواد معدنی ضروری مورد نیاز دام ،طیور و آبزیان است که به صورت نمک سدیم فیتات در دانه های گیاهی بافت می شود .اما از آنجائیکه حیوانات به دلیل نداشتن آنزیم های هیدرولیز کننده سدیم فیتات قادر به آزادسازی فسفات مورد نیاز نیستند و اضافه کردن فسفات به جیره غذایی باعث جذب کاتیون ها و کاهش اثر فسفات می شود و به علاوه فسفات اضافی ، باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی می گردد از میان آنزیم های تجزیه کننده فیتات ، فیتاز گروه هیستیدین اسید فسفاتاز ،که توسط aspergillus niger تولید می شود به دلیل تمایل زیاد به سوبسترای سدیم فیتات و پایداری حرارتی نسبی بالا ، مناسب ترین گزینه می باشد که علی رغم کاربرد ایده ال اما در حالت طبیعی به میزان اندک توسط قارچ تولید می شود. از آنجائیکه دما در مراحل feed pelleting در محدوده 70 تا 90 درجه سانتیگراد می باشد به منظور پایدارسازی حرارتی پس از بررسی ساختار فیتاز ، در 6 جایگاه اسید آمینه در فیتاز نوترکیب جهش زایی هدفمند به صورت تکی و ترکیبی در 14 حالت انجام و نتایج نشان داد که 4 جهش یافته p13, p12, p9 وp14 به ترتیب در دمای°c 80 پس از 10 دقیقه تیمار حرارتی به ترتیب 24 ، 22.6 ، 23 و 21.2 درصد نسبت به wt پایداری حرارتی بالاتری دارند. 4 جهش یافته نوترکیب p13, p12, p9 و p14 به طور همزمان پایداری حرارتی و فعالیت ویژه بالاتری نسبت به فیتاز wt داشته که می توانند گزینه های مناسبی جهت استفاده در صنایع افزودنی جیره غدایی دام ، طیور و آبزیان باشند .